۳-۳-۱-پرداخت به صورت برات

 

برات نوشته­ای است که به موجب آن شخصی به شخص دیگر دستور می­دهد که در موعد معین مبلغی را به شخص سومی یا به هر کسی که وی حوالهدهد، بپردازد. کسی که برات را صادر می­ کند، براتکش و کسی که باید مبلغ برات را بپردازد، براتگیر و کسی که مبلغ برات رادریافتمی‌کندگیرندهیا دارنده­ی برات نام دارد(۲).^[۷]

 

مفهوم برات بین‌المللی:ماده ۲ کنوانسیون راحع به برات و سفته بین‌المللی مصوب ۹ دسامبر ۱۹۸۸مقرر می‌دارد برات بین المللی براتی است که محل صدور یا پرداخت آن، که کشور طرف قرارداد است ،درآن قید وحداقل دو محل از مکان‌های زیر که در دو کشور مختلف واقع است درآن تصریح شده باشد.

 

۱-محلی که برات صادر شده است

 

۲-محلی که در کنار امضای برات کش( محیل) ذکر شده است

 

۳-محلی که در کنار اسم براتگیر محا علیه ذکر شده است

 

۴- محلی که در کنار اسم دارنده برات ( محال له )ذکر شده است

 

۵-محل پرداخت

 

بررسی عوامل دخیل در برات

 

قید کلمه برات در روی ورقه

 

سنت قید کلمه برات بر روی ورقه، در اغلب قوانین دنیا پذیرفته شده است، و منطقی است، چرا که این سند دارای ویژگی­هایی است که با اسناد دیگر قابل قیاس نیست. از جمله آنکه انتقال آن به آسانی میسر است و در دست هرکه باشد متعهد را موظف به انجام دادن تعهد در برابر او می­ کند. پس باید کلمه «برات» صراحتاً در ورقه قید گردد تا کسی که آن را امضا می­ کند به اهمیت امضای خود آگاه باشد. با وجود این واقعیت، در قانون ایران قید کلمه برات از مواردی نیست که ورقه برات الزاماًً باید متضمن آن باشد. مع­ذلک، در عمل در ایران نیز مانند خارج، کلمه برات همیشه در روی ورقه قید می­گردد.

 

تاریخ و محل تحریر

 

تاریخ تحریر برات باید کامل باشد، یعنی روز و ماه و سال آن مشخص گردد، و گرنه برات معتبر نخواهد بود.قید محل صدور برات ازاین نظر مفید است که هرگاه برات متضمن یک عنصر خارجی باشد و قوانین حاکم بر برات متعارض باشند، قانون محل صدور برات از بسیاری جهات، حل تعارض خواهد کرد. در حقوق داخلی ‌ما نیز تعیین محل صدور برات، گاه به تعیین صلاحیت دادگاه رسیدگی کننده کمک می­ کند.

 

تعیین شخصی که برات را باید تأدیه کند

 

به شخصی که وجه مندرج در برات را باید پرداخت کند، براتگیر یا محال­علیه می­گویند. نام شخص پرداخت کننده ‌به این دلیل باید در برات قید شود که دارنده برات بداند به چه کسی باید مراجعه کند و صادرکننده نیز برات را در صورتی صادر کند که اطمینان داشته باشد برات پرداخت خواهد شد.

 

تعیین مبلغ برات

 

‌در مورد تعیین مبلغ برات، دو نکته را باید از یکدیگر تفکیک کرد، اول: مشخص کردن مبلغ برات و دوم: تعیین نوع پولی که برات باید به آن پرداخت شود.

 

اول: مبلغ برات، از خصایص برات و سفته و چک این است که این اسناد تجاری نماینده مبلغی پول رایج هستند و به همین خاطر از اسناد دیگری نظیر بارنامه متمایزند. مبلغ برات باید به حروف نوشته شود.

 

دوم: نوع پول برات، در روابط بین ­المللی، مبلغ برات به هر پول رایجی که نوشته شود، این پول، حداقل برای یکی از طرفین، پول خارجی تلقی می­ شود. این پول ممکن است وسیله تعیین میزان طلب باشد.

 

تاریخ تأدیه برات

 

ماده ۲۴۱ قانون تجارت ‌به این موضوع اشاره ‌کرده‌است. به موجب این ماده« برات ممکن است به رؤیت باشد یا به وعده یک یا چند روز یا یک یا چند ماه از رؤیت برات، یا به وعده یک یا چند روز یا یک یا چند ماه از تاریخ برات. ممکن است پرداخت به روز معینی موکول شده باشد».

 

مکان تأدیه وجه برات

 

معمولاً مکان پرداخت برات، محل اقامت براتگیر است، ولی ممکن است هر محل دیگری نیز به عنوان مکان پرداخت انتخاب شود. در عمل، بانک براتگیر به عنوان مکان پرداخت برات معین می­ شود.

 

در قانون تجارت ایران، مکان تأدیه می ­تواند بانک براتگیر و یا هر محل دیگر باشد. مع­ذلک، هرگاه بانک به عنوان مکان تأدیه معین شود، ارجح است.

 

قید نام شخصی که برات در وجه یا به حواله کرد او پرداخت می­ شود.

 

در برات باید نام شخصی که برات در وجه او پرداخت می­ شود ، ذکر گردد. این امر در صورتی که برات باید به حواله کرد چنین شخصی صادر گردد نیز رعایت می­ شود. شخص مورد نظر می ­تواند شخص حقیقی یا حقوقی باشد. قید نام چنین شخصی نیز تابع شکل خاصی نیست. کافی است از آنچه نوشته شده است بتوان ذی­نفع را معین کرد، مع­ذلک، قید عبارتی نظیر (رئیس شرکت فلان) و یا (معاون فلان مؤسسه)، کافی نیست، چرا که نمی­ توان سمت اشخاص را به جای نام آن ها در برات قید کرد.

 

تعدد نسخ برات

 

صدور برات در چند نسخه، دارای دوفایده است. اول آنکه در صورت گم شدن یکی از نسخ، نسخه دیگر را ‌می‌توان به براتگیر ارائه و بدین ترتیب از مراجعه مجدد به صادر کننده خودداری کرد، دیگر آنکه به خاطر جلوگیری از مفقود شدن برات، برات یکی از نسخ را برای براتگیر ارسال می­ کند و دیگری را نزد خود نگه می­دارد تا نسخه قبول شده به او اعاده شود.

 

امضا یا مهر صادرکننده

 

برات یک سند محسوب می­ شود و امضا از شرایط اساسی و بدیهی صحت آن است و برات بدون امضا نه تنها مشمول مقررات برواتی نمی­ شود، از نظر مدنی نیز قابل استناد نیست.

 

۴-۳-۱-پرداخت به روش وصولی

 

وصول به معنی دریافت و گرفتن می‌باشد ‌و همان‌گونه که در بخش تعاریف هم ذکر شده بود اسنادبین المللی به دو دسته اسناد مالی و تجاری تقسیم می‌شوند و در صورتی که موضوع وصول ، اسناد تجاری نامیده می شود.Document collectionبه تنهایی یا اسناد تجاری و مالی باهم باشد وصولی اسنادی

 

نام دارد .Cleancollection و هرگاه موضوع اسناد مالی به تنهایی باشدوصولی ساده.

 

منظور ‌از اسناد مالی و تجاری چیست؟

 

financial documentsاسناد مالی

 

قسمت ب ۲بند ب از مقررات عمومی مربوط به قواعد متحد الشکل بروات وصولی نشریه شماره ۲۲اتاق بازرگانی بین‌المللی در خصوص تعریف اسناد مالی مقرر می‌دارد .اسناد مالی عبارت است از براتها سفته ها چک ها رسیدهای پرداخت و یا دیگر اسناد مشابهی که و صول وجوهی را موجب می‌شوند و مستقیما مربوط به پرداخت ثمن می‌باشند و با اسناد تجاری که مربوط به کالا می‌باشد متفاوت هستند .

 

Commercial documentsاسناد تجاری

 

قسمت ب ۲بند ب از مقررات عمومی مربوط به قواعد متحد الشکل بروات وصولی مقرر می‌دارد .اسناد تجاری عبارت است از فاکتورها,اسناد حمل اسنادی که دال بر مالکیت کالا باشد اسناد مشابه یا هر گونه اسناد دیگری که اسناد مالی نباشند.

 

طرفهای ذی ربط در عملیات وصول اسنادی

 

واگذارنده یا اصیل- Principal: فردی است که انجام وصولی را به بانک واگذار می کند که عموماً فروشنده ( صادرکننده ) است .

 

بانک کارگزار– Remitting Bank : بانکی است که اصیل انجام امور وصولی اسنادی را به آن واگذار می‌کند.