۲-۴ جمع بندی
در مجموع محققین بسیاری، تاثیر گردن درد را بر تعادل و حس وضعیت مورد بررسی قرار داده اند. آنچه که مشخص می باشد، این است که اکثر تحقیقات اختلال تعادل در بیماران گردن دردی را مورد تایید قرار داده اند وتحقیقات دیگری تاثیر تمرینات ثبات دهنده را بر درد افراد گردن دردی و شیوع بالاتر گردن درد در زنان را مورد تایید قرار داده اند. لیکن تاثیر تمرینات ثبات دهنده بر تعادل و حس وضعیت گردن در افراد دارای گردن درد غیراختصاصی، کمتر مورد بررسی قرار گرفته است، که همین امر لزوم مطالعات و تحقیقات بیشتر در زمینه تاثیر تمرین بر تعادل و حس وضعیت و درد دختران مبتلا به گردن درد غیراختصاصی را نشان می دهد.
۲۷
۳-۱ مقدمه
در این پژوهش تاثیر هشت هفته تمرینات ثبات دهنده بر تعادل، درد و حس وضعیت در دختران دانشجوی با گردن درد غیراختصاصی مورد بررسی قرار گرفت. محقق در این فصل اطلاعاتی پیرامون مراحل مختلف انجام تحقیق مانند روش تحقیق، جامعه آماری، روش نمونه گیری، ابزار اندازه گیری و روش جمع آوری اطلاعات و روش های آماری داده است.
۳-۲ روش تحقیق
روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و کاربردی بود.
۳-۳ جامعه آماری
جامعه آماری این تحقیق شامل دختران مبتلا به گردن درد غیر اختصاصی دانشگاه شهید باهنر کرمان بود.
۳-۴ نمونه آماری و نحوه انتخاب آزمودنی ها
نمونه آماری شامل ۳۰ نفر از دختران دانشجوی مبتلا به گردن درد غیر اختصاصی که به صورت در دسترس انتخاب شدند، می باشد.
۳-۵ متغیرهای تحقیق
۱-۳-۵متغیر مستقل
-تمرینات ثبات دهنده گردن
۲-۳-۵ متغیر وابسته
-میزان تعادل
-میزان حس وضعیت گردن
-میزان درد
۳-۶ ابزار گرد آوری اطلاعات
ابزار تحقیق
۱٫مقیاس دیداری درد
برای بررسی میزان گردن درد از مقیاس پیوسته بصری (VAS)^[33] که دارای اعتبار ۷۶/۰ تا ۸۴/۰ است(بونسترا^[۳۴] و همکاران ۲۰۰۸) استفاده گردید. این مقیاس شامل خط صاف افقی ۱۰۰ میلی متری است که روی یک سر آن عبارت (عدم وجود درد) و روی سر دیگر آن عبارت(شدید ترین درد ممکن) نوشته شده است می باشد. فرد میزان درد خود را که در غالب اوقات احساس می کند روی پیوستار ۱۰۰ میلی متری این خط صاف علامت گذاری می نماید. شیوه اندازه گیری میزان درد با بهره گرفتن از یک خط کش از ابتدای پیوستار تا جایی که بیمار علامت گذاشته است محسوب می -شود.(اکبری۱۳۸۸)

۲٫قد سنج : برای اندازه گیری قد آزمودنی ها از متر نواری بر حسب سانتی متر ، نصب شده بر روی دیوار استفاده شد. هر یک از آزمودنی ها بدون کفش درحالی که پاها نزدیک به یکدیگر و سر، پشت، باسن و پاشنه کاملاً در امتداد یکدیگر بودند، ایستاده و اندازه قد آن ها به سانتی متر ثبت گردید.

3. 3. ترازو : برای اندازه گیری وزن آزمودنی ها از ترازوی دیجیتالی سهند ساخت کشور ایران با دقت ۱ گرم استفاده شد.

3. 3. دستگاه بایودکس: برای سنجش تعادل در افراد گردن دردی از این دستگاه که دارای درجه اعتبار ۹۵/۰ و ساخت کشور آمریکا(Balance SD, System115, VAC) است، استفاده شد (جواهری ۱۳۹۰) .

3. 3. دستگاه سنجش حس وضعیت گردن با درجه اعتبار ۵۲/۰ تا ۸۱/۰: (کلاه با نشانگر لیزری). (آرامی ۱۳۹۰، بینرت ۲۰۱۳).

3. 3. توپ والیبال و بسکتبال

3. 3. برگه ثبت اطلاعات دموگرافیک(پیوست ۱).

3. 3. تشک

3. 3. چشم بند

۳-۷ شیوه اجرای تحقیق
۱- محقق با مراجعه به اتاق های واقع در خوابگاه دانشجویی و سوال کردن از آنها در خصوص گردن درد آنها مطلع و بعد از دعوت به همکاری و رضایت آنها، پزشک گردن درد غیراختصاصی آنها را تایید کرد .

2. 2. از مقیاس دیداری درد (VAS) برای ارزیابی میزان درد استفاده شد و فرم شاخص ناتوانی گردن توسط شرکت کنندگان تکمیل شد.

2. 2. از دانشجویان با امضای رضایت نامه دعوت به عمل آمد تا جهت ادامه تحقیق همکاری های لازم را انجام دهند (پیوست ۲) .

2. 2. اندازه گیری قد و وزن آزمودنی ها

2. 2. محل انجام آزمون های تعادل و حس وضعیت، آزمایشگاه حرکات اصلاحی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه شهید باهنر کرمان بود، که پس از هماهنگی های انجام شده با مسئولین مربوطه در مورد زمان حضور افراد و آماده کردن وسایل، در یک روز مشخص از آزمودنی ها دعوت به عمل آمد و پس از توضیح در مورد هدف کلی تحقیق و اهمیت نتایج حاصله، به منظور دست یابی به نتایج دقیق، نحوه انجام صحیح هر یک از آزمون ها به صورت شفاهی توضیح داده شده و سپس به شکل عملی به نمایش گذاشته شد.

2. 2. سنجش تعادل توسط دستگاه بایودکس و حس وضعیت گردن توسط کلاه با نشانگر لیزری قبل از اجرای پروتکل تمرینی.

2. 2. انجام تمرینات ثبات دهنده و پروتکل تمرینی در طی ۸ هفته.

2. 2. سنجش تعادل و حس وضعیت بعد از اجرای پروتکل تمرینی.

۳-۷-۱ نحوه انجام تست تعادل:
برای اندازه گیری تعادل از دستگاه تعادلی بایودکس(درجه اعتبار ۹۵/. =ICC) ساخت کشور آمریکا (Balance SD, System115, VAC) استفاده گردید. صفحه تعادل سنج دارای نواحی چهارگانه است، نواحی چهار گانه به ترتیب محل استقرار پنجه پای راست در ربع اول، پنجه پای چپ در ربع دوم، پاشنه پای چپ در ربع سوم و پاشنه پای راست در ربع چهارم است. برای اندازه گیری تعادل کل و جانبی و قدامی- خلفی از برنامه پایداری بدن استفاده شد که بعد از توضیحات شفاهی در مورد دستگاه و نحوه انجام آزمون هر یک از آزمودنی ها بدون کفش، پاها را به اندازه عرض شانه باز کرده، دستها در دو طرف لگن قرار داشت و نگاه روبرو با سکوت و تمرکز کامل تست را اجرا می کرد(تصویر ۳-۱). هر آزمودنی دو بار بر روی دستگاه قرار می گرفت و تست را اجرا می کرد تا با چگونگی انجام تست آشنا گردد و بعد از آن تست اصلی اجرا شد.
در برنامه پایداری بدن باید یکی ازسطوح لغزندگی از ۱برای بیشترین سطح لغزندگی و تا ۱۲ برای کمترین سطح لغزندگی انتخاب می شد که در این تحقیق از سطح پایداری ۱۲ برای تعادل ایستا و سطح پایداری ۶ برای تعادل پویا استفاده شد. مدت زمان اجرای هر تست ۱۵ ثانیه با دو تکرار و۱۰ ثانیه استراحت بودکه مختصات پای هر آزمودنی با تعیین محل قرار گیری پاشنه پاها روی صفحه و زاویه قرارگیری محور پاها(امتداد انگشت دوم) ثبت می گردید(تصویر۳-۲). معدل انحرافات در این تکرار به عنوان شاخص انحرافات مرکز ثقل در جهات مختلف برای آن تست منظور می گردیدآزمودنی در تمام مدت آزمون باید تلاش می کرد، مرکز گرانش را بر روی صفحه بایودکس منطبق سازد و مارکر متحرک را به نقطه وسط صفحه می رساند.
نتایج اندازه گیری های دستگاه تعادل سنج بایودکس به صورت شاخص های زیر ارائه شد:
شاخص ثبات قدامی- خلفی: توانایی فرد در حفظ تعادل در جهت قدامی-خلفی با واریانس جابجایی صفحه تعادل سنج در جهت قدامی-خلفی نسبت به حالت اولیه(اشمید^[۳۵] ۲۰۰۷).
شاخص ثبات داخلی خارجی: توانایی فرد در حفظ تعادل در جهت داخلی-خارجی با واریانس جابجایی صفحه تعادل سنج در جهت طرفی نسبت به حالت اولیه(اشمید ۲۰۰۷).
شاخص ثبات کلی: توانایی فرد در حفظ تعادل در کلیه جهات که از مجموع دو شاخص فوق(با حساسیت بیشتر نسبت به شاخص ثباتی قدامی-خلفی) بدست می آید.(اشمید ۲۰۰۷).
تصویر۳-۱: وضعیت ایستادن بر روی دستگاه تعادل تعادل سنج تصویر۳-۲: مختصات پای آزمودنی ها
۳-۷-۲ نحوه انجام تست حس وضعیت مفصل