گذشته از اینکه در آموزش انفرادی، دانش آموزان می‌توانند با توجه به استعداد خود به هدف های آموزشی دست یابند، روش آموختن مستقل را نیز یاد می گیرند؛ یعنی در روش آموزش انفرادی، دانش آموزان « یاد می گیرند که چگونه یاد بگیرند» و این خود یکی از ‌هدف‌های‌ مهم آموزشی است؛ زیرا آن ها باید قادرباشند پس از ترک مدرسه یادگیری را ادامه دهند(همان منبع،ص۲۱۰).

 

۲-۲۳-۳ عادت به مطالعه

 

معمولآ معلمان و دانش آموزان انتظار دارند که وقتی در مدرسه یا منزل به تنهایی کار می‌کنند، بیشتر یاد بگیرند. این هدف معمولآ از طریق آموزش انفرادی تحقق می‌یابد، و دانش آموزان با این روش معلومات زیادتری کسب می‌کنند. کسب معلومات بیشتر، رضایت از فعالیت‌های آموزشی را فراهم می‌کند، و بر اثر ادامه فعالیت دانش آموز به مطالعه عادت می‌کند و استمرار این عمل، این عادت را در او تقویت خواهد کرد(همان منبع،ص۲۱۰).

 

۲-۲۳-۴ ایجاد مهارت در مطالعه

 

معلم می‌تواند با ارائه روش های صحیح، بر مهارت دانش آموزان به هنگام مطالعه بیفزاید. رابینسون در سال ۱۹۷۰ در این زمینه، روش مطالعه SQ3R را پیشنهاد ‌کرده‌است. مراحل این روش عبارت است ار:

 

الف) مطالعه اجمالی؛ یعنی مطالعه عناوین و یادآوری اطلاعات گذشته؛

 

ب) سؤال؛ ایجاد سؤالهایی در ذهن، یعنی برگرداندن عناوین کتاب به سؤالهایی که احتمالآ پاسخ آن ها باید داده شود؛

 

ج) مطالعه (خواندن)؛ یعنی قرائت دقیق متن برای یافتن پاسخ سؤالات؛

 

د) از بر خواندن؛ یعنی تلاش برای یافتن پاسخ های دقیقتر سؤالات، بدون استفاده از کتاب؛

 

ه) بازنگری؛ یعنی مرور یاداشتها و به یاد آوردن نکات مهم(همان منبع،ص۲۱۱).

 

۲-۲۳-۵ مطالعه خود هدایت شده و مستقل

 

معلم ممکن است تکلیفی به فراگیر واگذار کند که انجامش روز ها و یا ‌هفته‌ها به طول بینجامد. او ممکن است دانش آموز را برای انجام این کار از حضور در کلاس رسمی معاف کند.

 

برای مطالعه مستقل، معلمان اغلب باید چند نکته را برای دانش آموزان روشن کنند: الف) چه باید آموخته شود؛ ب)روشی که دانش آموزان می‌توانند اطلاعات یا مهارت لازم را به دست آورند؛ ج) منابع مورد استفاده؛ د) مراحل انجام کار در اجرا؛ ه) زمان مورد نیاز؛ و) روش ارزشیابی کار. البته درجه استقلال در انجام تکالیف متفاوت است. گاه معلم می‌تواند موضوع را به دانش آموزان بدهد، یا معلم و دانش آموز با هم به انتخاب موضوع همت بگمارند، و یا اینکه دانش آموزان تا چه حد باید مستقل باشند، به عواملی همچون میزان رشد و بلوغ و ‌هدف‌های‌ آموزشی بستگی دارد(همان منبع،ص۲۱۱).

 

۲-۲۴ ساختار الگوی آموزش انفرادی

 

در سال ۱۹۶۸، کلر مقاله هیجان انگیزی را در زمینه آموزش انفرادی منتشر کرد. این مقاله، برای آموزش انفرادی در کالجها و دانشگاه ها یک تجدید حیات بود تا سال ۱۹۷۵ حدود ۲۰۰۰ واحد درسی ‌بر اساس طرح کلر سازماندهی شد. در طرح کلر یک واحد درسی به ۱۵ الی ۳۰ بخش تقسیم می شود، دانش آموز هر بخش را مطالعه می‌کند و سپس امتحانی در آن زمینه می‌دهد، و در صورت موفقیت در امتحان، بخش بعدی را ادامه می‌دهد. طرح کلر ساختار آموزشی را به خوبی نشان می‌دهد این ساختار عبارتند از:

 

۱٫ پیشرفت بر اساس توان فردی

 

دانش آموز می‌تواند، بخش‌ها را با توجه به توان خود و زمانی که در اختیار دارد، مطالعه کند. هر وقت احساس کرد که مطالب آن بخش را یاد گرفنه است، آمادگی خود را برای امتحان اعلام می‌دارد. امتیاز این روش این است که پیشرفت و میزان یادگیری دانش آموز هیچ ارتباطی با کار سایر همکلاسانش ندارد، و هر کس بر اساس توانایی‌های خود در مطالعه و یادگیری پیشرفت می‌کند.

 

۲٫ یادگیری تا حد تسلط

 

تا وقتی که یک دانش آموز بخش مورد نظر را تا حد تسلط یاد نگرفته باشد، نمی تواند مطالب جدید را شروع کند؛ در ضمن هیچ مجازاتی برای عدم موفقیت او وجود ندارد. لازمه این روش این است که آزمون‌های همترازساخنه شود؛ زیرا امکان تجدید امتحان وجود دارد. در این روش، دانش آموز آنقدر به مطالعه و امتحان ادامه می‌دهد تا در یادگیری به سطح قابل قبولی برسد. معیار قابل قبول معمولا ۸۰ الی ۹۰ در صد پاسخ صحیح است(همان منبع،۲۱۲).

 

۳٫ تدریس خصوصی

 

بسیاری از دانش آموزان پیشرفته، قادرند در زمینه‌های مختلف مانند حل مسائل، صحبت کردن در باره موضوع، نشان دادن کاربرد نکات خاص تشویق و حمایت، به دانش آموزان مبتدی کمک کنند.

 

۴٫ راهنمایی

 

راهنمایی مطالعه هدف واحد های مختلف را بیان می‌کند و پیشنهاد هایی را برای مطالعه ارائه می‌دهد؛ بعلاوه به منابع قابل دسترسی اشاره می‌کند، تجارب و طرحهای ممکن را شرح می‌دهد، و نمونه آزمون فراهم می‌کند(همان منبع،ص۲۱۲).

 

۵٫ تکنیکها و روش های مکمل، همراه با آموزش سنتی

 

‌سخنرانی‌ها، فیلم‌ها، تلویزیون، ‌کنفرانس‌ها و غیره ممکن است برای تحریک و تشریح مطالب آموزشی طراحی شوند؛ اما به اندازه روش های سنتی به کار برده نمی شوند. حضور دانش آموز در این گونه برنامه ها داوطلبانه است. طرح کلر، «نظام فردی کردن آموزش» نیز نامیده می شود. یکی از مزایای طرح کلر، نداشتن تآثیرات منفی آموزشی است. تحقیقات زیادی برتری این روش را نسبت به روش های سنتی دیگر نشان می‌دهد (آزوبل،۱۹۶۸،ص ۴۶۳-۴۷۰).