۰۲/۲۳

 

۴۳/۱۵

 

۹۱

 

۹

 

TSC₆-2h-575

 

 

 

۱۰۳/۴۴

 

۹۲۴/۵۹

 

۰۵۹/۳

 

۴۲۶/۴

 

۰۱/۳۲

 

—

 

۱۰۰

 

—

 

TSC₆-2h-675

 

 

 

۹۶۱/۲۹

 

۸۰۶/۵۹

 

۰۵۳/۳

 

۴۲۶/۴

 

۱۲/۴۷

 

—

 

۱۰۰

 

—

 

TSC₆-2h-775

 

 

 

۴-۳-۸ بررسی طیف UV-Vis و محاسبه باند ممنوعه
نتایج حاصل از طیف UV-Vis تیتانیای خالص و تیتانیا همراه با دوپنت در شکل ۴-۱۰ نشان داده شده است. دوپ شدن فلزات در شبکه تیتانیا منجر به ایجاد یک سطح انرژی جدید مربوط به دوپنت در داخل باند ممنوعه تیتانیا می­ شود [۱۳۸-۱۳۶]. همان­گونه که مشاهده می­ شود با افزودن دوپنت سریم در ساختار تیتانیا، لبه­ی جذب افزایش قابل توجهی به سمت امواج نور مرئی داشته است. تیتانیا بدون دوپنت در ناحیه نور مرئی
(>400 نانومتر) جذبی ندارد ولی در نمونه­ دوپ شده با سریم یک شیفت پیک قرمز^[۶۷] از لبه­ی جذب و افزایش قابل توجه جذب نور در طول موج مربوط به محدوده­ نور مرئی را شاهد هستیم. CeO₂ یک نیمه هادی نوع n با باند ممنوعه حدوداً eV2/3 می­باشد [۱۴۰،۱۳۹]. بنابراین جذب در محدوده­ ۵۰۰-۴۰۰ نانومتر برای کاتالیست Ce-TiO₂ را نمی­ توان به Ce₂O₃ نسبت داد. انتقال بین CeO₂ و Ce₂O₃ می ­تواند تحت شرایط اکسایش و کاهش تحقق یابد. اگرچه یونCe³⁺ دارای یک الکترون نوری فعال در اوربیتال ۴f می­باشد که دارای یک حالت برانگیخته ۴f_5/2 و ۴f_7/2 است، ولی جذب در محدوده نور مرئی نمی­­تواند تنها به انتقال ۴f-4f نسبت داده شود چون این انتقال در ناحیه نور فروسرخ، رخ می­دهد.

شکل ۴-۱۰: طیف جذب UV-Vis پودر تیتانیای خالص و همراه با دوپنت.
جذب نور برای Ce-TiO₂ می ­تواند به دو طریق ایجاد شود [۱۲۴]:

 

 

• هنگامی­که یک الکترون فوتونی با انرژی بیش­تر از (E_Ce-4f - E_V) دریافت می­ کند و می ­تواند از باند ظرفیت به تراز ۴f سریم برانگیخته شود.

 

 

 

• الکترون می ­تواند از پایین­ترین سطح^[۶۸] از Ce₂O₃ به تراز ۴f برانگیخته شود.

 

 

شیفت پیک قرمز برای Ce-TiO₂ و جابجایی­های احتمالی الکترون، در معادلات ۴-۱ و ۴-۲ نشان داده شده است. بنابراین حضور تک الکترون در تراز ۴f سریم می ­تواند نقش بسزایی در تولید جفت الکترون-حفره در ناحیه مرئی داشته باشد. این امر می ­تواند منجر به شیفت پیک قرمز در نمونه­ تیتانیا-سریم باشد [۱۲۴].

 

 

(۴-۱)

 

Ce – TiO₂ + hν e^- + h⁺

 

 

 

(۴-۲)

می دهد تحصیلات رسمی و مخصوصاً تحصیلات ابتدایی نقش عمده ای در رشد اقتصادی دارند. (ارسلان بد، ۱۳۷۰).
کنفرانس جهانی اصلاحات ارضی و توسعه روستایی که در سال ۱۹۷۹ در مقر سازمان جهانی خواروبار کشاورزی برگزار گردید تأکید ورزید که برنامه آموزشی باید نقشی جدی در تمام فعالیت های توسعه روستایی ایفا نماید. موفقیت چنین تلاش هایی برای توسعه، تا میزان زیدی به وجود افرادی آموزش دیده که دارای شایستگی کافی نیز باشند بستگی دارد. از آنجا که خدمات توسعه روستایی (ترویج کشاورزی، تحقق و آزمایش تأمین نهاده ها، ایجاد بازاریابی، اعتبارات، تعاونی ها و …) کارکنان بسیاری دارند که در مدارس و دانشکده های کشاورزی تربیت شده اند این گونه موسسات نقش کلیدی را در تهیه آموزش های پیش از خدمت برای، توسعه کشاورزی و روستایی به عهده دارند و باید فعالانه در فعالیت های توسعه ای در سطح محلی، از طریق ترویج، ارتباطات روستایی و آموزش ضمن خدمت کارکنان سطح روستا مشارکت نمایند. مدیران مدارس و دانشکده های کشاورزی باید با این چالش مواجه شوند و اطمینان حاصل نمایند که موسسات ارتباطات واقعی و نزدیکی را با جوامع روستایی گسترش می دهند. از آنجا که احتمالاً اکثر دانشجویان آنالن مستقیماً درگیر کار با مردم روستایی خواهند شد تربیت آنان باید در برگیرنده مطالب مهم ترویجی و موضعات مربتط با آن باشد. ضمناً آموزش آنها باید بر محورهای جامعه، توأم با کار عملی در سطح مزرعه و مشاکت کامل با مردم محلی استوار باشد. چنین رهیافتی تاثیر مفید و مستقیمی بر نگرش دانشجویان دارد. موسساتی که از چنین سیاستی پیروی می کنند به میزان غیر قابل قبول تصوری توانایی و پختگی کار با مردم محلی را بدست آورده اند. انچه در این راستا حائز اهمیت می باشد. این است که چنین موسساتی این فرصت را داشته اند که بتوانند از تجارب و نظرات مردم محلی بهره مند شوند. برای موفق بودن در چنین موقعیتی اکیداً توصیه می شود که برنامه های آموزشی در سطح متناسب و مرتبط باشد، علاوه بر این آموزش بجای نظری باید عملی و کاربردی باشد و یادگیری از طریق عمل مورد تأکید قرار گرفته و به جای محور قرار دادن مطالب آموزشی یا تولیدات، محور را مردم قرار داده، ضمن آگاه نمودن دانشجویان از جنبه های اقتصادی و اجتماعی زندگی روستایی، به نقش کشاورزی در اقتصاد روستا بهاء دهند. (یغما، ۱۳۷۴).

اهداف اختصاصی برنامه آموزشی حرفه ای در کشاورزی را می توان شامل آماده ساختن فرد برای کار و حرفه کشاورزی، افزایش کارایی و راندمان تولید، آشنا نمودن فرد با مسائل بازاریابی محصولات تولیدی، حفاظت از خاک و منابع طبیعی، مدیریت موثر و فعال مزرعه و فعالیت های رهبری روستایی بر شمرد. (موحد محمدی، ۱۳۸۲).شریف زاده و محبوبی (۱۳۸۸)طی تحقیقی نشان دادند با اطمینان ۹۹درصد بین نوع رشته تحصیلی دانشگاهی،شغل پدر،نحئه عمل و فعالیت مدرسین درس،نحوه عمل گروه تخصصی آموزش،نحوه اجرای آموزش درس و ارزیابی نمونه ها از اثربخشی درس رابطه معنی داری وجود دارد.
غالباً ادعا می شود که برنامه های آموزشی ارائه شده در دانشکده های کشاورزی بیش از حد تئوریک بوده، برای حل مشکلات جامعه ای که باید به آن خدمت کنند طراحی نشده اند. چنین نظری بیانگر برنامه ریزی ضعیف توسعه ای و آموزشی، به واسطه اهداف نامتناسب و تخصص ضعیف یا نه چندان متناسب کارکنان، تسهیلات و اعتبارات است. برای هر برنامه ریزی آموزش کشاورزی، برخورداری از آموزش عملی مرتبط و جامع، قطعاً حائز اهمیت است به این امر می توان از طریق اجرای کارهای عملی گوناگون، استفاده از مزرعه دانشکده و یک برنامه جامع ترویجی و توسعه روستایی جاه عمل پوشاند. نیازی به تأکید بیشتر بر بیان اهمیت و کیفیت و لزوم مرتبط بودن موضوعات آموزش عملی کشاورزی محلی تأکید نموده و به گونه ای طراحی گردد که علاوه بر اعتماد به نفس بخشیدن به دانشجویان، آنان را در رسیدن به کمال یاری نماید و آنها را به برقراری ارتباط موثر با جامعه قادر سازد. (یغما، ۱۳۷۴)
آموزش عملی کشاورزی باید شامل شرکت در کارهای عملی مزرعه، توأم با کسب مهارت و تجربه در جامعه باشد. آموزش عملی از هر نوع که باشد باید به نحو احسن سازماندهی گردد و دارای یک جدول زمان بندی مناسب باشد و طرحهای درسی و وسایل کمک آموزشی برای تمامی درس ها از قبل تهیه شده باشد. مزرعه دانشکده باید الزاماً محل تمرنی برای کاربرد عملی مطالبی باشد که در کلاس یا آزمایشگاه تدریس شده اند. مزرعه جایی است که می توان در آن دانش عملی و فنی، مفاهیم، اصول و بینش ها و تئوری هایی را که به طور رسمی در جای دیگر تعلیم داده شده اند به مرحله عمل درآورد. مزرعه محلی است که دانشجویان می توانند برای کسب مهارت با معلمین خود کار کنند و نکته مهمی که گاه بدست فراموشی سپرده می شود این است که مزرعه باید ارتباط عملیات با شرایط محلی را نشان دهد. باید یادآوری نمود مزرعه دانشکده اولین و مقدم ترین وسیله کمک آموزشی آن است. (یغما، ۱۳۷۴).
مزرعه دانشکده می تواند در زمینه های زیر خدمات آموزشی به دانشجویان ارائه نماید:
- کسب مهارت: شامل مهارت های عمومی و تخصصی؛
- آموزش تکنولوژی: شامل تنظیم، تعمیر، نگهداری و کارکردن با ادوات کشاورزی؛
- تمرینات شناسایی: شامل شناسایی محصولات کشاورزی، علف های هرز، درختان، آفات،
بیماری ها، انواع خاک و … ؛
- مطالعات رشد: مطالعه الگوهای رشد و توسعه محصولات کشاورزی دام ها، آفات و … ؛
- مدیریت منابع مزرعه: واگذاری واحدهای کوچکی از مزرعه به دانشجویان و آشنا کردن آنها با نحوه مدیریت در امور مزرعه، خرید نهاده ها، بازاریابی محصولات مزرعه، بایگانی آمار و روش کاربرد دفاتر حسابداری؛
- فعالیت ها ترویجی: برگزاری روزهای مزرعه برای کشاورزان و کارکنان ترویج با هدف تحکیم ارتباط دانشکده با جامعه روستایی و دستگاه های اجرایی، آشنایی دانشجویان با روشها و رهیافت های ترویجی مثلاً ایجاد مزارع نمایشی؛
- تشکیل کلاسهای عملی: توام کردن آموزش کلاسی با کارهای عملی در سطح مزرعه با هدف تثبیت یادگیری دانشجویان و نمایش نمونه عملی از آنچه آموخته شده است.
- همچنین فعالیت دانشجویان در سطح مزرعه در قالب آموزش عملی کشاورزی موجب درک مشکلات کشاورزی و اهمیت یافتن روش های جدید برای حذف یا کاهش چنین مشکلاتی از سوی دانشجویان می شود. بدیهی است تمام کارهای عملی کشاورزی که از سوی دانشجویان انجام
می شود نیازمند نظارت و ارزیابی دقیق از نزدیک می باشد و کارکنان آموزشی و اعضای هیأت عملی باید دانشجویان را در تمام مراحل کسب مهارت یاری و تشویق نمایند. باید خاطر نشان ساخت که برای آموزش یک مهارت به دانشجویان، کارکنان باید خود قادر به انجام آن مهارت باشند. و آن را بهتر از دانشجویان انجام دهند. (یغما، ۱۳۷۴).
امرزوه در کشاورزی از شیوه های نوینی برای تولید و عرضه محصولات کشاورزی به بازار استفاده می شود لذا دانشجویان برای پاسخگویی به تغییرات باید با برخورداری از آموز های عملی خود را برای حضور در عرصه آماده نمایند.
نتایج تحقیقی در دانشکده های کشاورزی دانشگاه زنجان نشان داد که استفاده از روش های نوین آبیاری، برداشت محصولات کشاورزی با بهره گرفتن از ماشین های کشاورزی و کاشت محصولات کشاورزی به صورت مکانیزه فاصله بسیار زیادی با انتظارت دانشجویان از این درس دارد (مجردی و تو حیدلو،۱۳۹۰ ).
همچنین در پژوهشی دیگر مشخص شد بین محل سکونت ، میزان علاقه به رشته تحصیلی، نحوه عمل مدرسان، فضا و امکانات درس، ویژگی های برنامه آموزشی، نحوه مدیریت درس و ارزیابی دانشجویان از اثر بخشی درس عملیات کشاورزی بر توانمندسازی آنان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. (ر رنجبر و همکاران ، ۱۳۸۸ ).
به طور کلی اهداف آموزش عملی کشاورزی در سطح دانشکده های کشاورزی را می توان در موارد زیر دانست:
ارائه آموزشهای لازم و تخصصی در رابطه با اهداف نظام کشاورزی؛
حل مسائل واقعی در محیط خارج از کلاس؛
ایجاد ارتباط بین کار کلاس و آموخته های دانشجویان با دنیای بیرون؛
استفاده بهینه از مزرعه به عنوان یک وسیله کمک آموزشی در دانشکده؛
آشنایی دانشجویان با مسائل و مشکلات تولید محصولات کشاورزی؛
ایجاد روحیه همکاری و کارگروهی بین دانشجویان؛
آشنایی دانشجویان با مهارت های مربوط به عملیات آماده سازی زمین، کاشت، داشت و برداشت محصولات زراعی، باغی، اصول پرورش دام، مدیریت امور مزرعه و …؛
ایجاد نگرش مثبت نسبت به کار و حرفه کشاورزی در دانشجویان؛
افزایش روحیه استقلال و اتکا به خود در دانشجویان؛
آشنایی دانشجویان با مفاهیم کشاورزی پایدار و استفاده بهینه از عوامل تولید؛
ایجاد و پرورش روحیه تحقیق، ابتکار و خلاقیت در دانشجویان؛ ( یغما، ۱۳۷۴ ). ۲-۹- مدل نظری پژوهش:
نمودار۲-۱-مدل نظری پژوهش(مفهومی)
فصل سوم
فرایند پژوهش
۳-۱- مقدمه
هر تحقیق و پژوهش با یک مسأله آغاز می شود. مسئله تحقیق باعث ایجاد شود سؤالاتی در ذهن محقق گردیده و به ارائه فرضیه منجر می شود بنابراین وظیفه اصلی و اساسی هر محقق، بررسی و پژوهش جهت پاسخگویی به سؤالات تحقیق و نتیجه گیری با بهره گرفتن از داده های جمع آوری شده در خصوص تحقیق می باشد و در نهایت محقق بایستی با توجه به داده های گردآوری شده در خصوص رد یا تأیید فرضیات و پاسخگویی به سؤالات تحقیق اقدام نماید. اما همان گونه که آشکار و محرز می باشد داده ها، اطلاعات خام و غیرقابل اتکایی می باشند که جهت تبدیل شدن به اطلاعات قبل استفاده بایستی تحلیل گردند تا با تبدیل داده ها به اطلاعات بتوان اقدام به تصمیم گیری نمود. در این فصل با توجه به موضوع تحقیق، اهداف و مرور پیش نگاشته ها به بررسی مواردی نظیر روش تحقیق، جامعه آماری، روش نمونه گیری، برآورد، حجم نمونه، روش گردآوری اطلاعات، ابزار تحقیق، روایی و پایایی ابزار تحقیق، متغیرهای تحقیق، فرضیه های تحقیق، روش های آمار مورد استفاده در تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شده است.
۳-۲- روش تحقیق
براساس هدف، تحقیقات علمی را می توان به سه گروه بنیادی، کاربردی و توسعه ای تقسیم کرد.تحقیقات بنیادی در جستجوی کشف حقایق و واقعیات و شناخت پدیده ها و اشیاء بوده که مرزهای دانش عمومی بشر را توسعه می دهند و قوانین علمی را کشف نموده و به تعیین ویژگی ها و صفات یک واقعیت می پردازند. تحقیقات توسعه ای فرایندی است که طی آن نیازها و استعدادها شناسایی شده، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و طرح و برنامه مناسبی برای پاسخگویی به نیازها و بهره برداری مطلوب از استعدادها ارائه می شود. تحقیقات کاربردی، تحقیقاتی هستند که با بهره گرفتن از زمینه و بستر شناختی و معلوماتی که توسط تحقیقات بنیادی فراهم شده برای رفع نیازهای بشر مورد استفاده قرار می گیرند. و این تحقیقات نیز از نوع کاربردی است. در زمینه تحقیقات کاربردی روش های متعددی وجود دارد که اهم این روش ها عبارتند از تاریخی، توصیفی، همبستگی، علی ( پس رویدادی) و آزمایشگاهی (حافظ نیا، ۱۳۸۸). با توجه این که پژوهش حاضر به بررسی میزان اثربخشی درس عملیات کشاورزی در دانشگاه های شهرستان
خرم آباد می پردازد، لذا روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. از نظر هدف از نوع کابردی است و روش اجراءآن پیمایشی است که اطلاعات به وسیله روش میدانی جمع آوری می شود.
۳-۳- جامعه آماری تحقیق
جامعه آماری عبارت است از مجموع افراد یا واحدها که دارای حداقل یک صفت مشترک باشند (سرمد و همکاران، ۱۳۹۱). جامعه آماری مورد مطالعه شامل دانشجویان گرایش های مختلف رشته کشاورزی در سطح دانشگاه های شهرستان خرم آباد که درس عملیات کشاورزی را گذرانده بودند، بود. دانشگاه های مورد نظر شامل دانشگاه دولتی، آزاد و پیام نور بود.
۳-۴- روش نمونه گیری
برای نمونه گیری از میان جامعه آماری از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی استفاده شد.
جدول ۳-۱- توزیع تعداد دانشجویان کشاورزی در دانشگاه های شهرستان خرم آباد

عواملی که بر ادراک از زمان تأثیری ندارند:
سرعت سپری شدن هفته گذشته
سرعت گذران دوران نوجوانی (سن بین ۱۳ تا ۱۹ سالگی)
سرعت گذران دوران جوانی (سن بین ۲۰ تا ۲۹ سالگی)
سرعت گذران دوران بزرگسالی (سن بین ۳۰ تا ۳۹ سالگی)
احساس عدم سپری شدن زمان
احساس کسل بودن بطور غالب
گذر وقت بدون انجام کاری بطور غالب
۵-۵ پیشنهادها
۵-۵-۱ پیشنهادهای کاربردی بر اساس نتایج تحقیق
عامل “ملالپذیری” با بیشترین بار عاملی بیشترین تاثیر را بر “تهییج طلبی” در جامعه مورد نظر داشته است، بنابراین بررسی ملالپذیری به عنوان مهمترین شاخص سنجش میزان تهییج طلبی، به مدیران پیشنهاد می­ شود.

عامل “یکنواختی” در سوال ۶۸ پرسشنامه با بالاترین بار عاملی بیشترین تاثیر را بر خستگی صنعتی در جامعه مورد نظر داشته است. سوال ۸۲ با مضمون مشابه “یکنواختی” با بار عاملی ۸۵/۰ نیز تاکیدی بر این موضوع می­باشد، لذا سنجش یکنواختی کاری به عنوان مهمترین عامل برای سنجش خستگی صنعتی افراد به مدیران پیشنهاد می­ شود.
عوامل “کندی انجام کارها” در دو سوال، “کج خلقی و زود رنجی” در یک سوال ، “بی تفاوتی نسبت به انجام کارها” در دو سوال ، “خستگی ذهنی” در دو سوال ، “خواب آلودگی” در یک سوال و در جامعه مورد بررسی تاثیری بر خستگی صنعتی کارکنان نداشته است، لذا پیشنهاد می­ شود عوامل فوق الذکر از عوامل موثر بر خستگی صنعتی حذف شود.
عامل “فشار زمان” در سه سوال با بیشترین میزان بار عاملی بیشترین تاثیر را بر ادراک زمان در جامعه مورد نظر داشته است، بنابراین سنجش عامل فشار زمان به عنوان مهمترین عامل موثر بر ادراک زمان به مدیران پیشنهاد می­ شود.
عوامل “سرعت گذران زمان در گذشته در یک هفته قبل"، “سرعت گذران زمان در گذشته در نوجوانی فرد"، “سرعت گذران زمان در گذشته در جوانی فرد” و “سرعت گذران زمان در گذشته در بزرگسالی"، “احساس کسالت"، “بی محتوا بودن زمان” در جامعه مورد بررسی تاثیری بر ادراک زمان کارکنان نداشته است، لذا پیشنهاد می­ شود عوامل فوق الذکر از عوامل موثر بر ادراک زمان حذف شود.
۵-۵-۲ پیشنهادهای تحقیقات آتی
با توجه به ارتباط نزدیک مولفه خستگی شغلی با کارایی کارکنان، بررسی ارتباط متغیر تهییج طلبی و کارایی کارکنان در تحقیقات آتی پیشنهاد می­ شود.
با توجه به ارتباط معنادار مولفه میزان تمرکز با ادراک زمان کارکنان (دانکرت و آلمن، ۲۰۰۵) بررسی ارتباط متغیر تهییج طلبی و تمرکز کارکنان با در نظر گرفتن متغیر میزان تمرکز در تحقیقات آتی پیشنهاد می­ شود.
منابع و مأخذ
فهرست مراجع فارسی:

در حالی‌که فعالیت، عنصر فعال ریسک است، شرط تشکیل دهنده عنصر منفعل ریسک است. این شرط تعیین کننده وضعیت جاری یا یک مجموعه از اوضاع و احوال است که می‌تواند به ریسک منجر شود. شرط، وقتی با یک فعالیت آغازگر خاص ترکیب می شود، می تواند یک مجموعه از پیامدها یا خروجی ها را تولید کند. پیامدها، به‌عنوان آخرین عنصر ریسک، نتیجه یا اثرات بالقوه یک فعالیت در ترکیب با یک شرط یا شریط خاص است.
ریسک پروژه شرایط یا اتفاقی است غیر قطعی که در صورت وقوع،اثر مثبت یا منفی بر روی حداقل یکی از اهداف پروژه یعنی زمان-هزینه-محدوده یا کیفیت خواهد داشت. یک ریسک ممکن است علل مختلفی داشته باشد و در صورت وقوع اثرات متعددی را ایجادکند. به عنوان مثال یک علت ممکن است نیاز به صدور مجوز محیطی برای انجام کار و یا محدود بودن پرسنل طراحی پروژه باشد. ریسک موجود این است که سازمانی که قرار است مجوز مربوطه را صادر کند، دیرتر از زمان برنامه ریزی شده مجوز را صادر کند یا اینکه پرسنل طراحی موجود که قرار است پروژه را طراحی کنند، برای انجام کار مناسب نباشند. در صورتیکه هر کدام از این مسائل اتفاق بیافتد، هزینه، زمانبندی و عملکرد پروژه تحت تاثیر قرار خواهند گرفت. شرایط ریسک می تواند جنبه های درونی سازمان یا پروژه که در ریسک پروژه دخالت دارند را نیز در بر بگیرد. مانند شیوه ضعیف مدیریت پروژه، فقدان سیستم مدیریت یکپارچه، پروژه های چندگانه همزمان و یا وابستگی به شریک خارجی که قابل کنترل هم نیست.

ریسک پروژه ریشه در عدم قطعیتی دارد که در همه پروژه ها موجود است. ریسکهای شناخته شده آنهایی هستند که شناسایی و تحلیل شده اند و این امکان وجود دارد که برای این ریسکها با بهره گرفتن از فرایندهایی که تشریح خواهند شد، برنامه ریزی کرد. ریسکهای ناشناخته نمی توانند پیشاپیش مدیریت شوند و لیکن ممکن است به منظور در نظر گرفتن یک حالت احتیاطی کلی در برابر چنین ریسکها و همچنین ریسکهای شناخته شده ای که تاثیری در هزینه ندارند یا امکان ایجاد واکنش پیشاپیش برایشان وجود ندارد، واکنشی محتاطانه توسط تیم پروژه به وجود آید.
سازمانها ریسک را همانگونه که به تهدیدی برای موفقیت پروژه یا فرصتی برای تقویت شانس موفقیت پروژه مرتبط می شوند، می نگرند. ریسکهایی که برای پروژه تهدید محسوب می شوند در صورتیکه با امتیاز حاصل از ریسک مذکور در تعادل باشند قابل پذیرش هستند. برای مثال پذیرش زمانبندی Fast Tracking که ممکن است دچار تاخیر هم شود نوعی ریسک است که برای نائل آمدن به تاریخ اتمام زودتر از موعد برای پروژه اعمال می شود. ریسکهایی که فرصت محسوب می شوند مانند تسریع در انجام کار با تخصیص نفرات اضافه ممکن است منفعتی را در اهداف پروژه دنبال کند.
اشخاص و به بیانی کلی تر، سازمانها، نگرشهایی در خصوص ریسک دارند که هم دقت درک و هم روش واکنش آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. طرز نگرشها در مورد ریسک، باید در هر جا که ممکن است صریح و آشکار باشد. یک خط مشی ثابت نسبت به ریسک که نیازمندیهای سازمان را براورده می سازد باید برای هر پروژه ایجاد شده و ارتباطات پیرامون ریسک و نحوه مدیریت آن باید آشکار و شفاف باشد. واکنشهای ریسک، توازن قابل قبول سازمان، میان اعمال ریسک و اجتناب از ریسک را منعکس می کند. برای دستیابی به موفقیت، سازمان باید متعهد شود که پیشاپیش و به طور پیوسته مدیریت ریسک را در طول پروژه مورد توجه قرار دهد.
بنا بر نظر بوهم، مدیریت ریسک فرایندی شامل دو فاز اصلی است؛ فاز تخمین ریسک (شامل شناسایی، تحلیل و اولویت بندی) و فاز کنترل ریسک (شامل مراحل برنامه ریزی مدیریت ریسک، برنامه ریزی نظارت ریسک و اقدامات اصلاحی) می‌باشد. بنا به اعتقاد فیرلی مدیریت ریسک دارای هفت فاز است: ۱) شناسایی فاکتورهای ریسک؛ ۲) تخمین احتمال رخداد ریسک و میزان تأثیر آن؛ ۳) ارائه راهکارهایی جهت تعدیل ریسک‌های شناسایی شده؛ ۴) نظارت بر فاکتورهای ریسک؛ ۵) ارائه یک طرح احتمالی؛ ۶) مدیریت بحران؛ ۷) احیا سازمان بعد از بحران.
همه را درگیر کنید: برای اینکه اطلاعات در مورد ریسکهای احتمالی در کمترین زمان ممکن به مدیر پروژه برسد و این اطلاعات تا جایی که ممکن است کامل باشد، بهتر است ساز و کاری آماده سازید تا نه فقط مدیر پروژه یا تیم مدیریت پروژه، بلکه همه تیم پروژه درگیر شناسایی ریسک‌ها شوند. شاید یک محیط مجازی که افراد بتوانند در آن ریسک ها را اعلام کرده، طبقه بندی کنند، طرح پیشگیری و طرح درمان ارائه دهند ابزار مناسبی برای این منظور باشد. با این شرایط مدیر پروژه یا تیم مدیریت پروژه اطلاعات اولیه و حلاجی شده را از تمام تیم پروژه دریافت و در زمان کمتری می تواند عکس العمل بهتری نشان دهد. برای تشویق نیروها به شرکت در این فرایند، پاداش در نظر بگیرید. از افرادی که در ماه گذشته مهمترین ریسک، بهترین طرح پیشگیری و درمان را ارائه کردند، به صورت رسمی تقدیر کنید، با این روند مطمئناً پاسخ خوبی را دریافت خواهید نمود .
برای هر ریسک مسئول انتخاب کنید: برای اینکه مدیر پروژه یا تیم مدیریت پروژه بتواند ریسک ها را مدیریت کند، باید همه ریسکها را مانیتور کند تا بتواند: با انجام طرح پیشگیری، مراقب باشد احتمال وقوع ریسکها بالا نرود. با مشاهده نشانه های ریسک، به افراد دیگر اطلاع رسانی کند و طرح درمان را اجرا کند. دقت کند که اگر یک ریسک به هر دلیلی موضوعیت خود را از دست داد، از لیست ریسکها خارج شود.
اگر قرار باشد همه اینکارها را مدیر پروژه و یا تیم مدیر پروژه انجام دهد آن هم برای تعداد زیادی ریسک که وقت برای کارهای دیگر ندارند. بهتر است با انتخاب یک مسئول مناسب برای هر ریسک این کار را تفویض کنید.
این همه جلسه یکیش هم برای ریسک: در طول پروژه ‌ها تیم مدیریت پروژه بارها و بارها جلسات مختلفی با هم خواهند داشت، چرا هر هفته یک تا دو ساعت به طور خاص روی ریسک‌ ها صحبت نکنید. این اختصاص زمان خاص برای ریسک‌ ها باعث می شود تیم مدیریت پروژه ملزم باشد دست کم هفتگی دو ساعت ریسکها را مدیریت کنند. اگر دو مورد بالا را هم انجام داده باشید در طول جلسه سریعا به نتیجه خواهید رسید(البته امیدوارم) و کارهای تصمیم گرفته شده مرتبط با هر ریسک را به مسئول ریسک ارجاع می شود. در ضمن فراموش نکنید قبل از اینکه وارد فاز برنامه ریزی شوید، جلسه ای مختص برای شناسایی ریسک‌های اولیه پروژه اختصاص دهید.
در ابتدا: قبل از اینکه در طول پروژه همه این کارها انجام دهید، این فرایند ها را به ساده ترین شکل ممکن مستند کنید و در اختیار همه افراد تیم قرار دهید تا برداشت همه از فرایند مدیریت ریسک یکسان شود. به عبارت دیگر ابتدا تصمیم بگیرید که چگونه می‌خواهید مدیریت ریسک کنید، سپس این چگونگی را مستند کنید. عدم مستند سازی باعث می شود که کارهای ساده ای را که می شد انجام داد را، با کارهای سخت جایگزین کنید.
با توجه به اهمیت پروژه های امنیتی بهتر است از نرم افزار مدیریت ریسک استفاده کرد که دارای خطا و اشتباه کمتری می باشد. از جمله نرم افزارPERMASTER در عین سهولت کاربری، سیستم مدیریت پروژه بسیار قدرتمندی است که در کنار ویژگیها و امکانات مدیریت ریسک تمامی خصوصیات یک نرم افزار کامل امروزی را داراست:

 

• • جداول ورود اطلاعات مختلف با کاربری ساده و امکان Undo/redo نامحدود

 

• • امکان تخصیص و تسطیح منابع با قدرت بالا

 

• • تقویمهای کاری و قیود (Constraints)

 

• • امکان تعریف گزارشات مختلف

 

• • مقیاس بندی برای چاپ

 

• • اماکن تعریف برنامه مبنا (Baseline) و پیگیری (Tracking)

 

• • محاسبات ارزش خاصله (EARND Value)

 

• • امکان ایجاد فیلدهای دلخواه

 

۲ - 
مدیریت کیفیت پروژه ها دربرگیرنده فرآیندهایی است برای تامین اطمینان اینکه نیازهایی که پروژه به خاطر آنها تعهد شده است حتما حاصل می شوند. نکته مهم برای پروژه های امنیتی در این است که اگر کیفیت کار پائین بیاید نمی گوئیم کار با کیفیت پائینی انجام شده. بلکه ممکن است کاهش کیفیت، کل اصل کار پروژه را لغو کند، آن هم به دلیل مسائل امنیتی. پس تامین کیفیت پروژه در پروژه های امنیتی اهمیتی دو چندان دارد.
تصویر ۴-۱ – مدیریت کیفیت پروژه
برای تامین این کیفیت در پروژه های امنیتی ابتدا باید استانداردها و فاکتورهای مهم برای تضمین کیفیت این پروژه را استخراج کرد و راه های تحقق آنها را تدوین نمود تا بدانیم در بحث کیفیت پروژه باید به دنبال حصول چه چیزهایی باشیم. در قدم بعدی برای اینکه تضمین کنیم استانداردها و فاکتورهای کیفیت استخراج شده، حتما تامین می شوند باید فعالیتهای نظام یافته ای را در چارچوب سیستم کیفیت برنامه ریزی کنیم. در گام آخر باید کنترل کنیم که نتایج مشخص پروژه با استانداردها و فاکتورهای کیفیت چه میزان تطابق دارند و راه هایی برای حذف عوامل نتایج نامطلوب پروژه پیدا کنیم.
نمودار ۸ - نمودار کنترلی برای فرآیندی در کنترل آماری
کیفیت پروژه با داشتن اطلاعات جدید و برنامه ریزی حساب شده و استفاده از سیستمها و ابزارهای نوین و همچنین افراد خبره و توانا و کنترل مداوم کیفیت قابل ارتقا می باشد.
هدف اصلی در این بخش برآورده شدن نیاز مشتری است. به منظور برآورده شدن نیاز مشتری، برای هر گزارش لازم است فرایند زیر طی گردد:

 

• • جمع آوری اطلاعات مورد نیاز توسط رویه های موجود

 

• • تست مراحل اجرائی با رویه های ابتکاری و تجربی

 

• • جمع بندی نتایج به دست آمده

 

• • تهیه گزارش اولیه

 

• • بررسی گزارش توسط کارشناس کنترل پروژه

 

• • ارسال گزارش نهایی برای مدیر کنترل کیفی

 

• • بررسی کیفیت گزارش توسط مدیر کنترل کیفی و اعلام نظر در مورد آن به تیم پروژه

 

• • اصلاح موارد ذکر شده توسط تیم پروژه

 

• • تضمین کیفیت پروژه توسط مدیر کنترل کیفی

 

ابزارهای کنترل کیفیت :
نمودار ۹ - نمودار های مختلف کیفیت
در این نوع مدیریت استانداردها و فاکتورهایی که در نظر گرفته می شود باید برای رسیدن به هدف پروژه تنظیم شوند. این استانداردها و فاکتورها باید بتوانند استانداردهایی که تکمیل کننده ی خودشان در شرایط پیش بینی نشده است را در بر بگیرند تا بتوان در رفع نیازهای احتمالی که شاید در طول عمر یک پروژه رخ دهد کمک کننده باشند. بعد از آن راه های تحقق باید بسیار شفاف و متنوع باشد و فعالیتهایی(که برای رفع نیازها و بر اساس استانداردهاست) را برای تضمین این استانداردها و راه های تحقق در نظر گرفته و کیفیت پروژه را محک زد. استخراج استانداردهای مهم توسط افراد توانا باید انجام شود و استانداردها باید مطابق نیازهای به روز این پروژه کنترل شده و دائما در حال پیشرفت باشند و طبعا راه های تحقق پروژه گسترش میابد. کلا هدف از انجام فعالیتهای تأمین کیفیت، برای پروژه های امنیتی، همکاری با تیم پروژه در جهت رسیدن به کیفیت قابل قبول می‌باشد. بدین منظور باید گروه‌های تأمین کیفیت نتایج بازرسی و بازبینی‌های انجام شده را در قالب ((گزارشهای دوره‌ای و موردی)) به مدیران پروژه ارائه ‌نمایند و به ((رعایت استانداردهای پروژه)) اهمیت دهند. باید روند پروژه را در هر لحظه بازبینی نمایند و بر اساس ((متدولوژی مشخصی)) انجام دهند که در این متدولوژی لازم است، روشها، فرآیندها، محدوده انجام فعالیتها، پروتکلهای تعامل میان ذینفعان پروژه در ارتباط با تأمین کیفیت و روشها و ابزارهای مشخصی جهت انجام فعالیتهای تأمین کیفیت ارائه گردد. کنترل کیفیت بیانگر مدیریت محصولات، فرایندهای ازمون، مدیریت مسائل و ریسک ها و کنترل تغییر با بهره گرفتن از نظارت منظم است. تضمین کیفیت مبین تایید تاثیر فرایندهای کنترل کیفیت، حذف کارایی های غیر رضایت بخش و برقرار کردن اقدامات اصلاحی است.
مسائلی که در این حوزه برای پروژه های امنیتی بصورت ویژه باید رعایت شود که لحاظ کردن آنها برای یک پروژه غیر امنیتی ضروری نیست را می­توان به دسته های زیر بخش بندی نمود :
۱- رعایت همه جانبه استانداردها طبق خواسته و نیاز مشتری در طول انجام پروژه
۲- تعامل مدیر پروژه با مدیران کیفی پروژه
۳- اجرای استاندارد خاص کنترل کیفیت ISO 2009
نمودار ۱۰ - نمودار کنترلی برای فرآیندی که در کنترل آماری نیست
و یا به عبارت دیگر :
۱- استاندارد بین المللی مدیریت کیفیت(موسسه بین المللی استانداردسازی – ۲۰۰۴) چارچوبی برای نیازهای مدیریت کیفیت فراهم می کند. به دنبال آن استاندارد های پشتیبان بعدی مانند HB 90.9 – ۲۰۰۰ : راهنمای توسعه نرم افزار به ISO 9001 – ۲۰۰۰ که فراهم کننده راهنمایی هایی برای توسعه نرم افزار است، نیز ایجاد شده اند. اینگونه استاندارد ها بوسیله رهیافت های غیر خصوصی به مدیریت کیفیت مانند مدیریت کیفیت کلی و بهبود مداوم پشتیبانی می شوند. برنامه ریزی کیفیت، کنترل کیفیت، و تضمین کیفیت عناصر اصلی تحویل سیستم های فناوری اطلاعات و ضامن مدیریت موثر پروژه بشمار می روند. برنامه ریزی کیفیت شامل تعریف استاندارد های کیفیت و اصول مربوط به پروژه فناوری اطلاعات و توسعه طرح مدیریت کیفیت برای پروژه است. کنترل کیفیت بیانگر مدیریت محصولات (deliverables) ، فرایند های آزمون و مدیریت مسائل و ریسک ها و کنترل تغییر با بهره گرفتن از نظارت منظم است. تضمین کیفیت مبین تایید تاثیر فرایند های کنترل کیفیت، حذف کارآیی های غیر رضایت بخش و بر قرار کردن اقدامات اصلاحی است.
۲- اهمیت امنیت اطلاعات یعنی کنترل از لحاظ از بین رفتن، مشخص کردن نوع استفاده، کنترل و دفاع از استفاده غیر مجاز می باشد، برای محافظت از اطلاعات نیاز داریم که نحوه پردازش اطلاعات، نحوه پخش، ذخیره سازی و از بین رفتن آن را بررسی کنیم. برای رسیدن به این امنیت نیاز به افراد مشخص بوده که در سطوح مختلف یک سازمان به این امر مهم بکار گیرند.

مقدار شاخص برازش تطبیقی (CFI) بین صفر و یک در نوسان است و هرچه مقدار این شاخص بزرگتر باشد، نشان دهنده برازش بهتر مدل است. زمانی که مقدار CFI بزرگتر از ۰٫۹ باشد می‌توان قضاوت کرد که مدل از برازش قابل قبولی برخوردار است.
شاخص‌‌‌های AGFI،GFI ، NFI ،NNFI : شاخص‌‌‌های مختلفی هستند که نشان دهنده میزان نیکویی برازش مدل هستند و هر چه به عدد ۱ نزدیک تر باشند، نشان دهنده برازش بهتر مدل می‌باشند. به استثنای شاخص برازش غیر نرمال (Non-Normal Fit Index-NNFI) مقادیر تمام شاخص‌‌‌های این گروه بین صفر و یک قرار دارند و هرچه مقدار آن به ۱ نزدیک تر باشد، نشان دهندۀ برازش خوب مدل است. (مقدار NNFI می‌تواند بزرگتر از ۱ باشد).
همچنین در این نرم‏افزار، از روش Maximom likelihood استفاده شده است. در ادامه، نتایج تحلیل‌های انجام شده بر روی هر یک از سازه­های تحقیق ارائه می­ شود. این نتایج برای هر یک از سازه‌ها در سه بخش ارائه می‌شوند:

مدل اندازه ­گیری هر سازه در حالت معناداری: در این حالت اعداد فلش­های ترسیم شده از متغیرهای مکنون به سمت متغیرهای مشاهده شده، مقادیر t را نشان می­دهد که با احتمال ۹۵%، مقادیر بزرگتر از ۹۶/۱ مقادیر معنادار به حساب می­آیند و از مدل حذف نمی­شوند.
مدل اندازه ­گیری هر سازه در حالت استاندارد: در این حالت اعداد فلش­های ترسیم شده از متغیرهای مکنون به سمت متغیرهای مشاهده شده، بارهای عاملی () نامیده می­شوند و نشان­دهنده میزان همبستگی متغیرهای مذکور می­باشد. به عبارت دیگر، این اعداد نشان دهندۀ این موضوع هستند که چند درصد از تغییرات متغیرهای مشاهده شده توسط متغیر مکنون توصیف می‌شود.
شاخص‌های برازش مدل: مقادیر شاخص‌‌‌های مورد اشاره، اندازه‌گیری می‌شوند که با توجه به محدوده موردنظر برای هر کدام می‌توان میزان نیکویی برازش مدل را تعیین کرد.
در ادامه رابطه هریک از سازه‌های اصلی مدل و شاخص‌های آن مورد ارزیابی و تائید عاملی قرار می‌گیرد.
۱-۵-۴٫ تحلیل عاملی تأییدی عامل موفقیت فن‏بازار
در این تحقیق، “موفقیت فن‏بازار” به‌عنوان یک متغیر وابسته در نظر گرفته شده و به‌وسیله سوالات ۱ تا ۵ پرسش نامه ارزیابی می‌شود. جهت اطمینان از تناسب این ساختار با داده‌‌‌های جمع‏آوری شده، آزمون تائید عاملی در مورد آن انجام شده است که در شکل زیر، مدل اولیه تحلیل عاملی تائیدی (در حالت استاندارد) مشاهده می‌شود.
شکل ۳-۴: تحلیل عاملی تائیدی اولیه عامل موفقیت ‌‌‌فن‌بازار در حالت استاندارد
چنانکه در شکل ۳-۴ مشخص است، علی رغم معنی دار بودن هر پنج مسیر، برخی از شاخص‌ها در سطح مطلوبی نمی‌باشند. یعنی شاخص RMSEA بیش از ۰٫۰۸ و نسبت کای اسکوئر بر درجۀ آزادی، بسیار بزرگتر از عدد ۳ است.
شکل ۴-۴ حالت معنی‌داری مدل را پس از انجام برخی اصلاحات پیشنهادی نرم افزار نشان می‌دهد.
شکل ۴-۴: تحلیل عاملی تائیدی موفقیت ‌‌‌فن‌بازار در حالت t
از آنجا که بارهای عاملی بزرگتر از ۶/۰ نشان‌دهندۀ همبستگی عالی و بارهای عاملی بین ۳/۰ و ۶/۰ نشان‌دهنده همبستگی خوب می‌باشد، در نتیجه اعتبار سؤالات پرسش‌نامه در رابطه با “موفقیت فن‏بازار” تأیید می‌شود. چنانکه مشاهده می‌شود، شاخص RMSEA نیز کوچکتر از ۰٫۰۸ بوده و مقدار نسبت کی‌دو بر درجه آزادی نیز برابر ۱٫۸ می‏باشد (اگر کوچکتر از ۳ باشد، مناسب است)، شاخص CFI و RFI نیز برابر با ۰٫۹۷ و ۰٫۹۳ می‌باشد که این دو شاخص هر قدر نزدیک به یک باشند، نشان‌دهنده برازش خوب مدل است. شکل شماره ۴-۵ نیز وضعیت استاندارد عامل موفقیت ‌‌‌فن‌بازار را نشان می‌دهد که شاخص‌‌‌های اصلی آن مشابه حالت t بوده و کلیه روابط معنادار می‌باشند.
شکل ۵-۴: تحلیل عاملی تائیدی موفقیت ‌‌‌فن‌بازار در حالت استاندارد
پس از انجام تعداد محدودی پیشنهادات اصلاحی، مدل به برازش کامل می‌رسد. (جدول شماره ۱۲-۴)
جدول ۱۶-۴: شاخص‌‌‌های برازندگی مدل موفقیت فن‏بازار

 

معیار برازش مدل	سطح قابل قبول	عدد بدست آمده	نتیجه
کای اسکوئر بر درجه آزادی	کمتر از ۳	۱٫۸	تایید
RMSEA	کوچکتر از ۰۸/۰	۰٫۰۷۶	تایید
NFI	بالاتر از ۰٫۹	۰٫۹۴	تایید
NNFI	بالاتر از ۰٫۹	۰٫۹۷		تایید
CFI	بالاتر از ۰٫۹